Rozdział 1

Angel  zanim jeszcze zobaczył budynek w którym odbywała się aukcja poczuł jej  charakterystyczny swąd. Tylko raz 120 lat temu uczestniczył w czymś takim ale wciąż nie mógł tego zapomnieć.
Oczywiście wtedy targały nim całkiem inne emocje niż teraz. Bo w tym momencie miał ochotę pozabijać wszystkich jej uczestników a przecież znaczna większość to bogaci ludzie. Nie chciał jednak zwracać na siebie uwagi.
Musiał znaleźć chłopaka. Wczoraj jego obraz wkradł się do jego snów. Musi w końcu powiedzieć przyjaciołom, że on i Buffy na zawsze pozostaną historią. Teraz jednak nie to jest najważniejsze.

Ukazał kły i wszedł do środka. Przystanął jednak w progu. Tu było jeszcze gorzej. Ale po kilku sekundach wydobył z siebie Angelusa i  uśmiechnął się lekko. Teraz był gotowy.
-Witamy- młody wampir otworzył dla niego jeszcze jedne drzwi ale go zignorował. Usiadł na jednym z wolnych wygodnych foteli  i obracał w rękach tabliczkę z numerem. Wiedział, że tym razem sam jeden nie pokonałby wszystkich straży i gości gdyby zaczął walkę. I chociaż za każdym razem gdy  wprowadzali na scenę innego biedaka rwał się do pomocy to siedział dalej. Wbił dłonie w obicie fotela i czekał.

Dwie godziny później gdy nie mógł już prawie tego znieść i odgłosy wokół niemal do niego nie dochodziły coś przykuło jego uwagę. To był Xander. Oczywiście Cordy nie miała jego aktualnego zdjęcia ale po prawdzie wciąż wyglądał jak 16 latek. Był jednak wycieńczony bardzo brudny, z otwartymi ranami. Tak bardzo szczupły że stąd mógł policzyć mu żebra. I czuł jego krew.
-A teraz drodzy państwo ostatni obiekt- demon na scenie uśmiechnął się do nich- Alexander. Ma 19 lat i to jego pierwsza aukcja. Nie jest niewolnikiem do pracy. To typowa sex zabawka i wypróbowana osobiście przeze mnie. Jest niekonfliktowy i potrzebuje mało żeby przeżyć. Może być silny i jest zdolny do wszystkiego czego państwo sobie zamarzą chociaż najbardziej lubi być.....
-3 miliony- Angel miał dość. Wysłuchał i zobaczył wystarczająco. Teraz musiał go po prostu jak najszybciej stąd zabrać
-Spokojnie wampirze. Aukcje zaczynamy od miliona- demon jednak zaczął się denerwować- Ale skoro tak to bardzo proszę- raz jeszcze posłał w stronę widowni uśmiech i podszedł do chłopaka. Xander do tej pory miał spuszczony wzrok ale silna ręka przytrzymała śliczną twarz chłopaka by wszyscy mogli zobaczyć jak wygląda. I w tym momencie posypały się oferty.
Gdy doszło do 10 milionów. Angel szybko przeliczył ile może jeszcze wydać i w końcu podjął decyzję. Musiał się pospieszyć.
-30 milionów- krzyknął i skoczył o przodu. Już był na scenie i wziął omdlewającego chłopaka na ręce warcząc na zgromadzonych
-Więc sprzedany bardzo niecierpliwemu wampirowi- demon podszedł do nich i ściągnął z szyi starą obrożę wręczając Angelowi nową. Ten chcąc nie  chcąc założył ją na szyję Xandera. Zapłacił i już go nie było. Chłopak potrzebował lekarza i to szybko.

Xander budził się powoli. I pierwsze co stwierdził to fakt że jest mu ciepło i nie czuje smrodu własnego ciała. Kolejną rzeczą było to że leży w miękkiej czystej pościeli  ale wciąż bał się otworzyć oczy. Może to kolejna wymyślna tortura. Skulił się jeszcze bardziej gdy usłyszał czyjeś kroki
-Xan- łagodny męski głos ale jemu to nie pomogło. Bał się coraz bardziej- wiem że nie śpisz musisz otworzyć oczy- zastygł w bezruchu. Może jednak ten ktoś uzna że śpi i zostawi go jeszcze przez chwilę. Ale on przecież nie miał takiego szczęścia bo ręka mężczyzny nagle znalazła się na jego ramieniu i otworzył oczy. Teraz wiedział że nastąpi kara. Jego nowy i pierwszy Pan był nawet przystojny i nawet lekko się do niego uśmiechał. Kto wie może jednak nie trafił najgorzej
-P..Panie- podniósł się zdeterminowany by zrobić wszystko żeby mężczyzna go nie odesłał
-Spokojnie bo zakręci ci się w głowie- Angel delikatnie popchnął go na poduszkę. Musiał działać powoli co jednak nie było takie proste- W porządku?
-T..Tak Panie- chłopak nie spuszczał z niego przerażonego wzroku. Wampir uśmiechnął się do niego raz jeszcze i odwrócił by się uspokoić.
-Musisz wziąć leki- usiadł obok i podał mu szklankę z wodą. Xander wziął ją drżącymi rękami i czekał na dalsze instrukcje. Angel podał mu jeszcze pigułki ale gdy ten się nie poruszył- weź je tylko powoli żebyś się nie zakrztusił- i bardzo powoli wciąż na niego patrząc chłopak wykonał polecenie.
-P..panie- zaczął gdy mężczyzna zabrał szklankę
-Tak?- Wampir nie mógł przestać się uśmiechać. Smutno ale zawsze. Xander jednak nie odpowiedział tylko w końcu wstał z łóżka i bardzo powoli wciąż na drżących nogach podszedł do wampira po czym nim ten będąc wciąż w szoku i nie chcąc go spłoszyć upadł przed nim na kolana wypinając się. Angel zamrugał i w końcu dotarło do niego to co się stało. Jednym szybkim ruchem postawił chłopaka i spojrzał mu w oczy
-Nie jesteś tu po to- wyszeptał ale to nie pomogło. Widać nie zrozumiał i raz jeszcze próbował przyjąć jedną ze znanych mu pozycji. Wampir jednak trzymał go mocna o ramionach- Xander posłuchaj- spróbował jeszcze raz- teraz chcę żebyś wyzdrowiał i nabrał siły. Dobrze?- Posadził go na łóżku ale wciąż mocno trzymał
-Tak Panie- ale Xander był skołowany i nie bardzo wiedział co ma o tym myśleć. Przecież służy tylko jednemu celowi. A jego właściciel nie tego oczekiwał. Więc po co ma tu być.
-Więc śpij jeszcze- Angel pocałował go w czoło i przykrył- obudzę cię jak będzie jedzenie- i wyszedł by ochłonąć. Tego się nie spodziewał.
Chłopak przed zaśnięciem zdążył jeszcze cicho zapłakać. Był zagubiony i tak bardzo się bał.


###############################################################################
ZA jednozdaniowe komentarze dziękuję albo macie coś konkretnego do napisania albo nie piszcie. Dla autora to nic nie wnosi a często tylko denerwuje. Proszę zrozumcie. Chcę coś długiego i konstruktywnego